Hið blóðuga valdarán Obama-Biden stjórnarinnar í Kænugarði í febrúar 2014 var upphafið að Úkraínustríðinu. Kænugarðsstjórnin hóf þá strax í mars, fyrir 9 árum, hernað gegn Donbas-héruðunum á vegum NATO og ESB með að markmiði að innlima Úkraínu í NATO og ESB sem er í andstöðu við Donbasbúa sem risu upp og vildu verða sjálfstæðir eftir að ný-nasistar tóku völdin í Kænugarði. https://www.frjalstland.is/2022/05/05/bloduga-valdaranid-i-ukrainu/
Aðstoðarutanríkisráðherra Obama-stjórnarinnar, Victoria Nuland, sá um að “fjárfesta” 5 milljarða dala í valdaráninu en vopnasendingarnar núna á einu ári eru orðnar um 100 milljarðar, nærri tvöföld árleg varnarmálaútgjöld Rússlands. Hernaðaráætlanir NATO og ESB, sem hafa verið í smíðum í mörg ár, hafa að markmiði að kljúfa Rússland og opna auðlindir þess fyrir rupli fjárfesta í NATO- og ESB-löndum eins og gerst hefur í jaðarlöndum ESB
Leppstjórnin og arftakar hennar hafa allt frá valdaráninu, undir stjórn NATO (það er hernaðaryfirvalda Bandaríkjanna) rekið hernað gegn rússneskum íbúum Úkraínu og höfðu valdið limlestingum 40.000 og dauða 14.000 manna þegar loks Rússlandsher kom þeim til bjargar. Það var einmitt hið lymskulega markmið með valdaráninu að neyða Rússland í stríð og fá fallega afsökun fyrir áróðursfréttamiðla Vesturlanda fyrir hernaðarrekstri gegn Rússum til þess að “verja frelsið og lýðræðið” en leppstjórnin hefur bannað stjórnarandstöðuna, skert frelsi borgaranna og aukið ofsóknir.
Í vestrænum fjölmiðlum og hjá vestrænum leiðtogum var hernaðaríhlutun Rússa lýst sem „tilefnislausri árás“ en var í raun af ærnu tilefni. NATO hafði svikið loforðið um að þenja NATO ekki út til austurs. Samningarnir um réttindi rússneskra íbúa Úkraínu, Minsk samningarnir, höfðu verið brotnir nánast sama daginn og þeir voru gerðir með hernaði gegn Donbas og kúgun rússneskumælandi íbúa Úkraínu.Yfir 5 milljónir hafa flúið, flestir til Rússlands. Meðal baráttuaðferða leppstjórnarinnar eru hryðjuverk s.s. sprenging á gasleiðslum, manndráp og árásir á verustaði almennings og fangabúðir.
Máttlausir og fákunnugir leiðtogar Íslands hafa látið ESB og NATO, í skjóli EES- og NATO-samninganna, leiða herlausa Ísland með í hernaðarrekstur gegn einni traustustu vinaþjóð Íslands. Og ausa milljörðum af fjármunum Íslendinga í hernaðarverktakana í Kænugarði, fjármunum sem ætti að nota til að aðstoða Íslendinga sem þurfa aðstoð. ESB og NATO, sem eru þess valdandi að Austur-Úkraína er að leggjast í rúst, geta sjálf borgað sínum stríðsverktökum.
Rússland er stærsta land Jarðar, Rússar eru stærsta þjóð Evrópu og hafa oft verið í hlutverki útvarða Evrópu gegn árásum, m.a. frá núverandi ESB-löndum, og eru nú að reyna að verja Rússneska íbúa Úkraínu fyrir þeim sömu eftir 9 ára hernað leppstjórnarinnar gegn Donbas í Austur-Úkraínu. Rússar hafa alltaf komið fram við Ísland af virðingu, staðið með Íslandi í lífsbaráttu smáþjóðarinnar og verið ein mikilvægasta viðskiptaþjóð Íslendinga.
Áróðurinn og ofsóknirnar gegn Rússlandi eru af sama toga nú og á öldum Napoleons og Hitlers: Landvinningagræðgi auðvaldsins í V-Evrópu og Ameríku hefur lengi haft að markmiði að leggja hið mikla Rússland undir vald og rupl Vesturlandaauðmanna. Tilefnislausum hernaði gegn Rússlandi er lýst á Vesturlöndum sem eins slags lýðræðisstríði gegn hinum illu Rússum sem hafa þó aldrei ráðist á Vesturlönd að fyrra bragði. Úkraínustríðið nú er árás á vegum Vesturlanda á Rússland til þess að leggja hluta af hinu eiginlega Rússlandi, Úkraínu (þýðir útkanturinn á rússnesku), undir NATO og ESB og kúga Rússa til undirgefni við Vesturlönd.
Það er vítaverð yfirsjón og svik við nærri aldargamalt trúnaðartraust millum Rússlands og Íslands að láta draga íslensku þjóðina í hernaðarrekstur gegn Rússlandi undir fölsku flaggi baráttu fyrir frelsi og lýðræði. Átökunum í Úkraínu mun ekki ljúka fyrr en ábyrgir leiðtogar hafa tekið við völdum í Bandaríkjunum og ESB eða Rússar afvopnað stríðsverktakana og rekið byssumennina burt. Það gæti tekið áratugi eins og í öðrum löndum þar sem NATO-lönd hafa stundað hernað, t.d. í Írak og Afganistan.
English summary
The Ukraine war started nine years ago with a bloody coup de-état executed by the Obama/Biden administration with collaborators in EU and Ukraine. It is a war operated by NATO, primarily the US, and the EU with the purpose of annexing Ukraine into NATO and EU. Iceland, which has historically had solid support from Russia and relations of trust, has been drawn into NATO- and EU- arming and financing activities for Ukraine which is a monumental breach of old friendship with Russia.
Friðrik Daníelsson
Skömmu eftir Seinni heimsstyrjöldina voru Norðurlönd fyrirmynd smáþjóða um sjálfstæði, hlutleysi, velmegun og efnahag. Þau höfði byggt upp sterk iðnaðarsamfélög og voru í fremstu röð í tækni og vísindum. Þau stóðu utan ríkjasambands stríðshrjáðra þjóða V-Evrópu úr Seinni heimsstyrjöldinni. Þau héldu á lofti hlutleysi og friðarstefnu gegn stríðsrekstri stórvelda. Nú um átta áratugum síðar hafa þau glatað fyrirmyndarhlutverkinu, sóað norrænu sjálfsmyndinni, sjálfstæðinu og hlutleysinu.
Það var þennan dag, 12 janúar, 1993, sem 33 af 63 alþingismönnum samþykktu samninginn um evrópska efnahagssvæðið, EES. Með því afsalaði Alþingi löggjafar-, famkvæmda- og dómsvaldi til Evrópusambandsins. Samþykktin markaði endi á nærri hálfrar aldar óskoruðu sjálfstæði og fullveldi landsins. Samningurinn var kynntur sem óhjákvæmilegur „samstarfssamningur“ og „fríverslunarsamningur“ og að Ísland yrði að stíga upp í „Evrópuharðlestina“ til að útilokast ekki. Eftir 30 ár er orðið ljóst að þessi rök og fullyrðingar voru einhliða áróður og blekkingar.
Samskipti Íslands við umheiminn eru komin í ógöngur vegna Samningsins um Evrópska efnahagssvæðið sem hefur fært Evrópusambandinu völd um 
Landsmenn fá yfir sig fjöldann af EES-lögum sem eru sett í óþökk bæði landsmanna og þeirra sem eiga að sjá um að landsmenn hlýði þeim. Þau valda miklum vanda og kostnaði, sem dæmi lög um úrgang og sorphirðu. Þau versna með hverri nýrri EES-tilskipun. Þau eru ekki sniðin fyrir íslenskar aðstæður og henta ekki hérlendis. 
EES-tilskipanir frá ESB um orkukerfi („orkupakkar“) eru -“til þess að auka samkeppni og hagkvæmni-“ samkæmt ESB. Árangurinn hérlendis er þveröfugur. Tilskipanirnar hafa orðið til þess að íslensku orkufyrirtækin hafa verið brotin í sundur í minni og óhagkvæmari einingar, óþörfum fyrirtækjum fjölgað og orkukaup almennings eru orðin flókin og ógegnsæ. Samkeppnisstefnan í ESB á ekki við aðstæður hérlendis þar sem orkumarkaður, fyrir utan stóriðjuverin, er lítill og hagkæmnin næst með því að nýta orkuna sem næst orkuverunum.