Verstu lögin og þau sem brjóta stjórnarskrána og stjórnsýslulögin eru ættuð frá ESB og er Alþingi neytt til að samþykkja þau vegna EES. Á síðustu starfsárum Alþingis hefur slíkum lögum verið smeygt í gegnum Alþingi þegar þingmenn eru orðnir þreyttir, í lok þingsins. Lagasamþykktir síðasta daginn fyrir síðustu þinglok, 29.6.2020, eru dæmi um þetta.
EES-reglur um plastvörur. ESB er í alsherjar herferð gegn plastvörum, kostir plastsins eru hunsaðir. Plastumbúðir eru helsta ástæða þess að meðferð matvæla, þmt. varnir gegn mengun og sýkingum, er almennt í góðu lagi. Plastumbúðir halda vatni og verja matvæli fyrir mengun utanfrá. Pappa- og pappírsumbúðir þola ekki vatn, þær eru endingarlitlar og verja matvælin yfirleitt verr. Plast sem er urðað verður að skaðlausu fylliefni og brotnar smám saman niður í jarðvegi án þess að losa frá sér hættuleg efni. Förgun með sorpbrennslu er auðveld og bætir brennslu annars úrgangs sem brennt er með.
Samkeppnislög ESB, upprunalega samþykkt 1993 og voru þá og eru enn brot á íslenskum lögum, hafa staðið í vegi fyrir þróun fyrirtækjamarkaðar hér um langt skeið. Lagabreytingarnar nú eru að hluta sýndarmennska, lögin verða áfram andstæð hagsmunm atvinnuuppbyggingar og yfirstjórn málaflokksins áfram hjá ESB. Þau þarf að afnema í heild sinni og setja skilvirk íslensk lög um fyrirtækjarekstur ef eðlilegt ástand á að komast á á fyrirtækjamarkaði hér.
Landakaup útlendinga. Mikil andstaða er meðal landsmanna við kaup útlendinga á landi með tilheyrandi nýtingrrétti auðlinda og hlunninda. Það er EES-samningurinn sem veldur því að EES/ESB-aðilar geta keypt hér land. Lögin sem Alþingi samþykkti 29.6.2020 breyta því ekki en setja margs konar önnur ávæði um landakaup sem sum hamla gegn eðlilegum eigendaskiptum á landareignum og eru þannig til óþurftar.
Loftslagsmál. Mikill hluti tilskipana og kvaða frá ESB eru forsendaðar með baráttu við loftslagsbreytingar og eiga að minnka útblástur gróðurhúsalofttegunda, aðallega koltvísýrings. Stjórnvöld Íslands flæktust með ESB í þessa baráttu að óþörfu, Ísland hefur algera sérstöðu meðal ESB/EES-landa vegna þess að obbinn af íslenskri orku er framleiddur án reyks. Ísland hefur fyrir löngu náð markmiðum ESB á því sviði án þess að afskipi ESB hafi þurft til. Þessi lög eru komin til af óþarfa fylgisspekt við ESB. Þau eru helsi á atvinnurekstur og svo kostnaðarsöm að fjárvöntun mikilvægra nauðsynjamála mundi leysast ef lögin væru ekki sett.
Ríkisstjórnir hafa leikið þann leik síðan EES komst á að koma ESB-tilskipunum í gegnum Alþingi þegar alþingismenn eru ekki í skapi til að ljá málum umhugsun og meginfjölmiðlarnir að sinna sumrinu og nenna ekki að reifa vond mál sem Alþingi á að samþykkja rétt fyrir sumarlokun.
Vegna EES samningsins eru lög og reglugerðir ESB um meðferð úrgangs látin ganga í gildi hérlndis. Sorpförgun sveitarfélaganna er þess vegna orðin mjög kostnaðarsöm. Sorp er flutt langar leiðir, flokkun og endurvinnsla er komin út í óþarfa. Árangurinn fyrir umhverfið er verri en enginn.
Íslensk stjórnvöld létu að nauðsynjalausu draga landið undir stjórnvald ESB í s.k. loftslagsmálum í tengslum við EES-samninginn. Það þýðir að „aðgerðir“ ESB í loftslagsmálum eru líka fyrirskipaðar hér, þar á meðal endurheimt votlendis með því að moka ofan í framræsluskurði sem grafnir voru til þess að breyta mýrum í nytjaland. Öruggan vísindalegan rökstuðning vantar fyrir aðgerðunum.
Covid-19 kreppan kallar á neyðaraðgerðir stjórnvalda. Þau hafa þegar gert miklar áætlanir um notkun almannafjár til að bjarga fyrirtækjum. Slíkar ráðstafanir leiða til misnotkunar og spillingar, það eru hluthafar og bankar sem eiga að sjá um fyrirtækin. Aðgerð sem ekki kallar á stórkostlegan fjáraustur almannafjár er endurreisn landbúnaðarins. Það yrði fljótvikt og hefði mjög góð áhrif á efnahag landsmanna og öryggi. Endurreisnin kallar á að ganga þarf framhjá vissum lögum og reglugerðum frá ESB enda um að ræða aðgerðir í neyð.
Meðan Ísland er í baráttu við Covid-19 faraldurinn ætlar ríkisstjórnin að veikja íslenska heilbrigðiskerfið og láta Alþingi samþykkja EES-reglugerð um að íslenskar rannsóknastofnanir noti sýklarannsóknatækni ESB. Það þýðir m.a. að sjúkrahús og stofnanir verða háð undirmálsvísindum ESB í veirurannsóknum og þurfa að nota dýra CE-merkta tækni frá vissum fyrirtækjum í stað þess að hafa óheftan aðgang að því besta á heimsvísu og láta íslenska vísindamenn hanna greiningarferlin. 
Litlar þjóðir eins og Íslendingar eiga mikið undir að alþjóðastofnanir, sem eru opnar öllum þjóðum, vinni í allra þágu af heilindum og þekkingu. Nú er svo komið að margar alþjóðastofnanir eru orðnar spilltar, stunda yfirhylmingar og styðjast við ósönnuð vísindi. Íslendingar flestir þekkja Alþjóða hvalveiðiráðið og Milliríkjanefnd Sameinuðu þjóðanna um loftslagsbreytingar. Nú hefur Alþjóða heilbrigðisstofnunin, WHO, bæst í hópinn.
Eitt miklivægasta fyrirtæki landsins stefnir í lokun. Ástæðurnar eru of hátt orkuverð og vanefndir á afhendingu fallvatnsokru. Þetta hefur verið fyrirséð allt frá því er EES-samningurinn fór að hafa veruleg áhrif. Stjórnvöld Íslands hafa ekki staðið með iðnaðinum en látið tilskipanir frá ESB spilla starfsaðstöðu, innviðum og fyrirtækjunum sjálfum. Nú er komin gild afsökun fyrir iðnfyrirtækin að loka og gera þúsundir manna atvinnulausa. Það þýðir að Landsvirkjun mun komast í vanda og í framhaldi líklega úr eigu landsmanna. Ónýtt orka verður leidd úr landi gegnum sæstreng.