Nú er lokið enn einni loftslagsráðstefnunni á vegum Sameinuðu þjóðanna. Þessi sem var núna í Glasgow var um sama efni og síðustu 26 árin: Gegn jarðefnaeldsneyti og að nú séu síðustu forvöð að draga úr brennslu. Fjöldi frægs fólks kom fram og endurtók enn einu sinni hrakspár um hamfarahlýnun. Einkennandi fyrir þessar ráðstefnur hefur verið að enginn sjálfstæður og óháður loftslagsvísindamaður hefur verið á meðal mælenda. Ráðstefnunni lauk eins og venjulega með loforðum sem menn geta ekki staðið við. Enda eru þessar ráðstefnur um ekki neitt, loftslagið er ekki að hlýna, áhrif koltvísýrings mælast ekki. Þó eru þegar farnar að koma fram slæmar afleiðingar af tilraunum til að efna loforðin
Ræður stjórnmálaleiðtoga og fræga fólksins voru studdar myndasýningum um hamfarirnar og ímyndað samband þeira við koltvísýringsinnihald lofthjúpsins. Endurtekið efni með sömu rangfærslunum og áður og margt hrein vitleysa. Viðmiðanirnar eru alltaf valdar til að sýna loftslagshlýnun og vaxandi áföll. Engar af ræðunum voru byggðar á öguðum vísindum vandaðra óháðra vísindamanna. Þekktustu ræðumennirnir, sem flestir hafa litla þekkingu á loftslagsvísindum, endurtóku enn einu sinni bábiljurnar. Og margir fjölmiðlar, s.s. BBC, Sky og Rúv útvörpuðu áróðrinum óaflátlega meðan á ráðstefnunni stóð.
Ferill Sameinuðu þjóðanna er orðinn langur og stráður fölsunum og öfgum. Byrjunina má rekja til Stokkhólms-yfirlýsingarinnar 1972, sem var almenn og ekki enn orðin einhliða gegn eldsneyti. Árið 1979 hélt alþjóðaveðurfræðistofnunin ráðstefnu um loftslag. Milliríkjanefndin um loftslagsbreytingar, IPCC, var stofnuð 1988, það var svo 1992 sem gerð var önnur yfirlýsing í Rio um „sjálfbæra þróun“. Með henni, skýrslugerð IPCC og loftslagsráðstefnum SÞ sem byrjuðu 1995, fór að halla verulega á vísindalegan aga. Þekktasta áfallið fyrir vísindin, fyrir utan stofnun IPCC, var 1988 þegar James Hansen frá GISS tókst að fá þingnefnd Bandaríkjaþings til að trúa að loftslagið væri að hlýna vegna koltvísýrings frá mönnum. IPCC hefur síðan tekið upp obbann af rangfærslunum sem koma frá GISS og mörgum öðrum stofnunum á ríkisframfæri sem og skrifstofum Sameinuðu þjóðanna.
Óraunsæi þessara síendurteknu loftslagsráðstefna kemur fram í að loforðin sem ríkisstjórnir gefa eru undantekningarlítið ekki efnd af einfaldri og augljósri ástæðu: Jarðefnaeldsneyti er grunnur velsældar jarðarbúa, ekkert getur komið í staðinn. Þrátt fyrir tröllauknar niðurgreiðslur og stuðning við vindmyllur, sólarpanela og alls kyns rafvæðingu, hefur hluti jarðefnaeldsneytis í orkunotkun heimsins verið stöðugur, 80,3% árið 2009 en 80,2% árið 2019. Þeir sem lengst hafa gengið í að minnka eldsneytisnotkun hafa kallað yfir sig orkukreppu.
Afleiðingar baráttunnar gegn eldsneyti eru þegar farnar að hafa mjög alvarlegar afleiðingar. Í Evrópu og á fleiri stöðum er skollin á orkukreppa og orka orðin svo dýr og efnaminna fólk hefur ekki efni á að kaupa hana. Hégiljur um „orkuskipti“ leiða til þess að hagkvæmum orkuverum er skipt út fyrir óhagkvæma og dýra „sjálfbæra“ orkuframleiðslu sem reynst hefur vera bæði umhverfisspillandi og óörugg. Rafmagnsleysi í almennum orkukerfum var ekki þekkt í Þýskalandi fyrir vindmyllubyltinguna, 2013 voru 2500 rafmagnsleysi. Þróuðum farartækjum, s.s. bílum og jafnvel skipum, er skipt út fyrir dýr rafknúin tæki með minna notagildi, knúin með orkulitlum en mengandi rafhlöðum. Eða með dýru en lélegu tilbúnu eldsneyti.
Eyðilegging. Uggvænleg afleiðing loftslagsráðstefnanna er að þau lönd sem lengst hafa gengið hafa fest samþykktir um koltvísýringslosun í lög. Í Hollandi hafa verið felldir dómar á fyrirtæki um að draga úr eldsneytisnotkun sem illmögulegt er að hlíta. Olíufélagið Shell var dæmt til að að draga úr koltvísýringslosun um 45% sem þýðir að fyrirtækið fer frá Evrópu eins og mörg fyrirtæki hafa þegar gert. Holland lokaði nýlega stærsta jarðgassvæði Evrópu. Hundruðum hagkvæmra kolaorkuvera og gasorkuvera hefur verið lokað á síðustu 10 árum í Evrópu. Spánn lokaði helming sinna kolaorkuvera síðasta sumar. Mörgum hagkvæmum kjarnorkuverum hefur verið lokað. Um 24% af raforku Bretlands var vindmylluorka sumarið 2020 en datt niður í 2% síðla sumars 2021, (logn!). Afleiðingar andstöðunnar við jarðefnaeldsneyti og kjarnorku er alvarleg orkukreppa og meðfylgjandi efnahagshrörnun í Vestur-Evrópu
Engin hamfarahlýnun. Meðan eytt er miklum kröftum og fjármunum í að minnka eldsneytisbrennslu kemur stöðugt betur í ljós að ekki er hægt að staðfesta með öruggum mælingum að koltvísýringsaukningin hafi áhrif á hitastigið á jörðinni. Fullyrðingar um hlýnun eru ágiskanir. Aftur á móti eykst gróðurvöxtur og uppskera, köld og hrjóstrug svæði gróa upp og staðbundið veður þar verður jafnara. Það er hægt að færa rök fyrir að mikill akkur fyrir vaxandi mannkyn væri ef koltvísýrigurinn í loftinu héldi áfram að aukast og þar með uppskera nytjajurta sem mannkyn lifir á. Það verða svo jurtir jarðar sem koma til með að stöðva aukninguna, án Sameinuðu þjóðanna og Evrópusambandsins. Vonandi ekki á næstu öldum.